กว่าจะมาโพสต์ ผ่านไปเดือนนึงละ เนื่องจากงานเยอะมากกกกก....(กรุณาทำเสียงยาวๆนะครับ) ที่มาที่ไปคือ อยากเผยแพร่ข้อมูล(ชะตากรรม)การเดินทางของพนักงานสายการบิน(ไทย)รวมถึงครอบครัวพนักงาน(อย่างผม) ที่หลายๆท่านชอบบอกว่าบุคคลเหล่านี้เนี่ย...เส้นใหญ่...ลองตามมาดูครับ ใหญ่ไม่ใหญ่ตามมาดูครับ
ต้นเหตุคือคุณพ่อและผมมีแผนจะ(ต้อง)เดินทางไปเชียงใหม่เพื่อไปเตรียมบ้านพักที่สวนไว้เพื่อเป็นที่รวมญาติประจำปี คือ ทุกคนในครอบครัวของคุณปู่กับคุณย่าจะใช้เวลาในช่วงวันหยุดยาวปีใหม่ไปรวมตัวกันที่บ้านสวน ถือโอกาสเที่ยวกันไปในตัวว่าอย่างนั้น และที่ผมต้องไปเพราะคุณพ่อต้องไป...ไปทำไม?...ทำไมต้องไปเตรียม?.....คำตอบคือ ชื่อก็บอกอยู่แล้ว บ้านสวน พอไม่มีคนดูแลสวนก็กลายเป็นป่าสิครับ วัชพืชสูงท่วมหัวเพราะได้รับน้ำฝนชุ่มฉ่ำตลอดฤดูฝน อยากบอกว่าสารพัดวัชพืชครับ....ไม่รู้กี่วันจะเสร็จ .... "*_* .....คำถามคือจะไปกันเมื่อไหร่...คุณพ่อบอกว่าแล้วแต่แกจะว่าง นั่นนนนน.....สุดท้ายคุณพ่อไปก่อนครับ ไม่รอ ผมตามไปทีหลังเนื่องจากติดงานอลังการอยู่
ถามว่าตั๋วทำอย่างไร?...คำตอบคือก็ไปขึ้นตั๋วพนักงานตามปกติครับ แต่ด้วยเหตุข้างบนคือไม่รู้จะไปได้เมื่อไหร่ เขียนเอกสารขอออกตั๋วแล้วก็ยังคิดไม่ออก หาวันไปชัวร์ไม่ได้จนถึงคิวก็ยังคิดไม่ออก พี่พนักงานที่ออกตั๋วถามว่า ตั๋ว confirm ใช่ไหม?...ผมก็อึ้งครับ เพราะปกติตั๋วแบบนี้คำถามที่พี่เขาจะถามตามมาคือ ไปเที่ยวบินไหน? วันไหน?.....แง่กๆๆๆ (เสียงอะไรสักอย่างติดอยู่) มัวแต่งงครับ รู้ตัวอีกทีคุณพ่อเดินมาใกล้ๆ พูดไม่ลังเล standby ครับ....อ๊ะจ๊ากกกก นั่นไง!!! พ่อชอบจังงงง ตั๋ว standby เนี่ย
ปรากฎว่าวันที่ผมสามารถไปได้คือวันที่ 11 พ.ย. หลังเลิกงาน ผมพร้อมเดินทางเลย... ใช่แล้วครับสัปดาห์นี้เป็นวันลอยกระทง 555+ ...ไม่ได้รู้อะไรบ้างเลยยยยย.....ก่อนเลิกงานผมก็โกงเวลาทำงานเปิดดูสภาพเที่ยวบินวันศุกร์ซะหน่อย แบบขำๆ เพราะรู้อยู่แล้วว่าเป็นวันเดินทางที่เที่ยวบินมักเต็ม แต่ที่ตกใจมากคือวันเสาร์ก็ไม่มี วันอาทิตย์ก็ไม่มี...เฮ้ยๆๆๆ...เดี๋ยวๆๆๆ....ยังไงกันละทีนี้ รีบโทรไปบอกคุณป๊ะป๋าสิครับ ว่าอย่าคิดมากน้าาาา ถ้าไปไม่ได้อ่ะ....พ่อตอบกลับมาว่า ได้สิ!!..นั่น ช่างมั่นใจ
ผมตัดสินใจเดินทางวันเสาร์ กะว่าไหนๆก็ไหนๆ ไป list TG104 ละกัน .... อิอิ....มีแอบแฝง คืออยากลองของใหม่ A350 ....ไปถึงเคาเตอร์เช็คอิน ไปเลียบๆเคียงๆ พนักงานเห็นเอกสารเราก็บอกให้ไป list ก่อนนะคะ...ก็ไป list เที่ยวบินที่ห้องตั๋วครับ พนักงานถามจะ list เที่ยวไหน ผมเห็นผู้โดยสาร(ทั่วไป)เข้าแถวเช็คอินแล้วก็..นะ... "102 ครับ" ตอบไปแบบนั้น เพราะคนเยอะมากๆๆๆๆ TG 102 เป็นเที่ยวเช้าสุด และใช้ 747 บิน น่าจะมีโอกาสที่ว่างมากกว่า....แอบเสียใจอดนั่ง A350 แน่แล้ว เอานะหน้าที่ลูกสำคัญกว่า เดี๋ยวไม่ได้ไป คุณพ่อจะต้องตัดหญ้าคนเดียว
list ได้ก็กลับมาที่เคาเตอร์ครับ ..."102 102 อืมๆๆๆ" พนักงานพึมพัม "ค่ะ saet at gate นะคะ" นั่นไง ว่าแล้วทำหน้านิ่งๆแบบนี้
นี่เลยครับ TG102 SEAT SBY 555+ ลุ้นกันหน้าประตูเครื่องบินเลยครับ ที่รอยปากกาเขียน ENTC นั่น ผมก็ไม่ทราบความหมายเท่าไหร่ แต่จริงๆแล้วสิทธิ์ตั๋วของผมเป็นประเภท R1 คือสามารถจองได้ครับ คือตรงที่ผมไปทำเรื่องออกตั๋วน่ะครับ และด้วยบารมีคุณพ่อที่ทำงานมานาน ตำแหน่งก็สูง เช็คตั๋วทีไรพี่ๆน้องๆที่เช็คตั๋วให้จะเข้าใจว่าพ่อเป็นกัปตัน... แต่นี่คือฤทธิ์ของตั๋ว standby ละครับ
เข้าไปได้เอาตั๋วไปยื่นที่ Gate พนักงานที่รับยื่นมือมารับและบอกว่า "มาอีกแล้วววว"....นั่น สังหรณ์ใจพิกล....แล้วก็จริงๆครับ ผู้โดยสารปกติขึ้นเครื่องไปหมดเหลือชาวตั๋ว ID ละครับ เรียงลำดับอาวุโสเรียบร้อยปรากฎว่า...ไม่ได้ไป....เวรกรรม เห็นตั๋วในมือคนที่จะมาแจกคืน จะเป็นลม ร่วม 20 ใบเห็นจะได้ แอบทราบว่าเที่ยวบินนี้ได้ไปแค่ 4 คน จัดลงกันเต็มที่ถึงกับให้นักบินที่ standby ตั๋วไว้ให้ไปนั่ง cockpit ด้วยเลย แต่ปรากฎว่านักบินมีครอบครัวรอไปด้วยเลยสละสิทธิ์ แต่ก็ไม่มีใครได้ไปครับ ด้วยเหตุผลความปลอดภัย
ไม่ได้ไปแล้วจะรออะไรรีบออกสิครับ ไป list เที่ยวใหม่ต่อไป...104 104 104 .....ปรากฎว่าไม่ทันครับ ดูแววแล้วน่าจะพลาดแล้ววันนี้ เพราะถัดจาก TG104 ก็มีเที่ยวต่อไปบ่ายเลย ทำไงดีละทีนี้...ไม่รู้จะทำยังไงก็ไปยืนมึนๆอยู่แถวเคาเตอร์เช็คอินครับ คิดในใจว่าบ่ายก็บ่าย เที่ยวไหนได้ไปขอให้ได้ไปสักเที่ยว ..และแล้ว...ปาฎิหารย์มีจริงครับ เที่ยวบินเสริม...555+ ยังกะรถทัวร์
นี่เลยครับ เที่ยวบินเสริม เลขเที่ยวบิน 4 หลัก 555+ แต่ก็ยังเป็น SBY เหมือนเดิมเลย ลุ้นหน้า Gate เหมือนเดิมเปี๊ยบ....โปรดสังเกตุ ขึ้นเครื่องประตูไหนไม่บอกซะด้วย ถามเจ้าหน้าที่ได้ความว่า ก่อนเครื่องออกประมาณ 1 ชม. จะทราบเอง 555+
เวลาผ่านไปครับ ไปดูที่จอก็พบว่าเครื่องจอดที่ gate A6 ครับ หูยส์....สุดนู้นนนนนน เวลาเหลือมากมาย เดินเล่นในสนามบินที่ปกติต้อง วิ่งๆๆๆๆ ดีเหมือนกันจะได้เห็นอะไรซะบ้าง แต่ทางมันช่างไกลเหลือเกินนน
ถึงแล้วครับ Gate A6 สุด Concourse พอดี มองเห็นรันเวย์ มีป้าอ้วน A330 ท่านอู่ทองจอดรออยู่ที่ Gate เห็นผู้โดยสารรอแล้วเพลียหัวใจเลยครับ ไม่มีที่จะนั่งรอเลย ดูด้วยสายตาไม่เต็มก็เกินละครับ
เอา boarding pass ไปยื่นที่ gate แล้วก็มารอดูเครื่องบิน Take off แต่พลาดนิดนึงช่วงนี้เครื่องขึ้นอีกทางครับ RWY01 เห็นแต่ตอนที่เครื่องลอยพ้นพื้นแล้ว...เฮ้อ...วันนี้วันอะไรหนอ
ในที่สุดก็ได้ไปครับ 57E คือเลขที่นั่ง *_* อีก 3 แถวเท่านั้นที่อยุ่ข้างหลังผม สุดยอดเเห่งความอบอุ่น แน่นทุกเก้าอี้ตามภาพ จะถ่ายอะไรก็เกรงใจท่านข้างๆ นั่งนิ่งๆละกันครับ สุดท้ายก็ถึงเชียงใหม่โดยสวัสดิภาพแบบลุ้นเหงื่อแตก นี่ละครับ พนักงาน+ครอบครัวพนักงาน เราไปกันแบบไม่คิดอะไรมาก ขอให้ได้ไปเถอะ ถึงสิทธิ์ตั๋วผมจะเป็น R1 นั่งได้ถึง business class แต่ก็นะ ติดมาจากคุณพ่อครับไม่คิดมาก ค่าตั๋ว confirm กับ standby ก็ไม่ได้ต่างกันมากโดยเฉพาะในประเทศแบบนี้...เอ๊ะ หรือคุณพ่อชอบความตื่นเต้น ลุ้น standby มันส์มากกกกก...
ปล. ที่อยากถามกันคือ ตั๋วพนักงานถูกกว่าธรรมดามากไหม?...ตอบตามที่รู้ (เพราะผมไม่รู้ว่าแต่ละท่านซื้อตั๋วได้ราคาเท่าไหร่) ว่า ค่าตั๋วผมพอกับ low cost ตอนแพงๆ ถ้าเป็น confirm สมัยก่อนเขาเรียก R75 คือลดจากปกติ 75% แต่...ไปดูขายตั๋วในเวปนะครับ แล้วท่านจะสงสัยเหมือนผม...ราคาตั๋วมันเท่าไหร่กันแน่ฟระ...แต่ตอนนี้ระบบนี้เปลี่ยนไปแล้วนะครับ(ตามที่เข้าใจ) คือ ยิ่งเข้าใจยากไปกันใหญ่ ดังนั้น...อย่าถาม!!! อยากรู้จริงๆไปสมัครเข้าทำงานเลยครับ รู้จริงแน่ทีนี้ 555+
บทความต่อไป ขากลับ จะบอกว่าสบายกว่านี้เยอะ มีรูปสวย
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น